Posts

Showing posts from September, 2010

Short story

சமீபத்தில் ஒருநாள் திரு சுகி சிவம் அவர்களின் சொற்பொழிவை கேட்டுவிட்டு வீடு திரும்பிக்கொண்டிருந்தேன்.  மிகவும் களைப்பாக இருந்ததால் சரி ஆட்டோவில் சென்று விடலாம் என்று காத்திருந்தேன்.   ஆட்டோ வந்தது   "ஏம்பா.. சித்திரகுளம் வரையா  ?"   " போலாம் சார் ."   "எவ்வளவு கேக்கற ?"   " என்ன வேனா குடு சார் .."   அவன் அவ்வாறு கூறியதும் எனக்கு சிரிப்பு வந்தது.   "என்ன சார் சிரிக்கரிங்க ?" என்றான்   அமர்ந்தேன்   "ஒன்னும் இல்லப்பா நீ கேட்டதும் எனக்கு ஒரு கதை ஞாபகம்  வந்தது என் வீடு போய் சேர இன்னம் 15  நிமிஷம் ஆகும் .. இந்த கதையோட மகத்துவம் என்னன்னா நீ கடவுள் கிட்டக்க வேண்டிகிட்டேன்னா உன்னோட  தகுதி க்கு ஏற்பதான் வேண்டிப்ப,  ஆனா கடவுள் கிட்டக்க வேண்டிக்கும்போது கடவுளே நீ உந்தகுதிக்கு ஏற்ப என்ன செய்யணுமோ அத செய்ப்பா அப்படின்னு நீ வேண்டினா , கடவுளும் அவரோட தகுதிக்கு ஏற்ப உனக்கு நிறையாவே  தருவாரு .. அதுமாதிரி இருந்தது நீ என்கிட்டக்க சொன்னது . " என்றேன் ஆட்டோகாரனிடம்   அவனும் மிக ஆர்வமாக "சொல்லு சார் கேக்கறேன் " என்று கூறி விட்டு அவன் கேட்டு...

போஸ்ட்மேன் ராமசாமி

போஸ்ட்மேன் ராமசாமி ஐ திருவிடைமருதூரில் தெரியாதவர்கள் யாரும் இருக்கமுடியாது. சுமார் 55 வயது , உயர்ந்த உருவம் ஒல்லியான தேகம், கண்ணாடி கண்களில் எப்போதும் ஒரு கனிவு.   போஸ்ட் ஆபீஸ் போய் லெட்டர் வாங்கும் வழக்கம் என்பது எப்படி ஏற்பட்டது என்றால், அது ஒரு சிறிய கதை.   ஆறாவது என்று நினைக்கிறேன். முழு ஆண்டு தேர்வு முடிவுகள் போஸ்ட் கார்டில் அனுப்புவதாக ஏற்பாடகிஇருந்தது.  எல்லோரும் 15  பைசா போஸ்ட் கார்டு வாங்கி பள்ளியில் கொடுத்திருந்தோம். அந்த கடிதத்தை எதிர் நோக்கி காத்திருந்ததால் தினமும் போஸ்ட் ஆபீஸ்க்கு காலையில் 7.45 க்கு எல்லோரும்  போய் ராமசாமி வெளியில் வருவதற்காக காத்திருப்போம் .   பின்னாளில்   அது அப்படியே தொடர்ந்தது வேலை கிடைக்கும் வரை.  ராமசாமி வெளியில் வரும்போதே ஒவ்வொருவர் முகத்தை  பார்த்த மாத்திரத்திலேயே கூறிவிடுவார். " உனக்கு இன்னைக்கி இல்ல .." " உனக்கு லெட்டர் எழுதிகிட்டு இருக்காங்க ... " " நீங்க நாளைக்கி வரலாம் .." என்று கூறுவர்.   ஒரு கூட்டம் அவரை சுற்றி நிற்கும் . நானும் எல்லோரையும் விலக்கிக்கொண்டு கா ல்களுக்கு இடையில் கழுத்தை மட்டும் நீட்டி "ராமசாம...

குருகுல வாசம்

ராஜம் சார் -- நன்றாக படிக்கவேண்டும் என்று தங்கள் பிள்ளைகளை ராஜம் சாரிடம்  சேர்பவர்கள் ஒருவகை. மலர், கணேஷ், வெங்குட்டு   போன்றவர்கள்  நல்ல படிப்புடன் நல்ல ஒழுக்கம் வரவேண்டும் என்று சேர்பவர்கள் இன்னொருவகை  ராகவன், வேப்பங்கொட்டை என்ங்கிற மாரிமுத்து போன்றவர்கள்  வெளியில் செய்யும் விஷமங்களுக்கு வெறும் தண்டனைக்கு மட்டுமே கொண்டுவந்து விடுபவர்கள் மற்றொருவகை இதில் மூன்றாவது வகையில் அடிக்கடி வந்து போவது பெரும்பாலும் ஸ்ரீதர்.  சுமார் நாற்பது பேர் படித்தோம் டூஷனில் .  இதில் தூங்குவதை தவிர மற்ற நேரங்களில் எல்லாம் அங்கேயே இருந்தவர்கள் ஒருசிலர் உண்டு. சங்கர் அந்த வகை.  சார் மிகவும் கண்டிப்பானவர். இதில் என்ன ஒரு விசேஷம் என்றால் நான் மிகவும் ஆசைப்பட்டு அங்கே போய் சேர்ந்தேன்.  அங்கே படித்தவர்கள் நன்றாக படித்தார்கள் - மலர்கொடி, சரஸ்வதி, கிரிஜாபாய் , மீரா பாய் , விஜி, உமா , கணேஷ் ,வெங்குட்டு -தற்போது சூரத் ராம்ஜி என்று அன்புடன் அழைக்கபடுபவன் .அவன்  எழுத்து   மிக நன்றாக இருக்கும், அப்போதுதான் அந்த நிகழ்ச்சி நடந்தது. நானும் சங்கரும் சங்கர் வீட்டு   பின்னால் இருக்கும் பெரிய வாய்க்காலில் ஒரு லீவ் நாள் மதியம் ...

தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை

Image
  எனக்கு நீண்டநாட்களாக ஒரு சந்தேகம்.   இந்த,  தெருவில் விளையாடும் ஆட்டங்களை யார் கண்டுபிடித்தார்கள்?  அதற்கான Rules யார் frame  செய்தது?   இந்த இந்த காலங்களில் தான் இந்த விளையாட்டுகளை விளையாடவேண்டும் என்றும், எப்படி அவை சரியாக அந்த அந்த காலங்களில் ஆரம்பிக்கின்றன என்றும் எனக்கு பெரும் ஆச்சர்யம் உண்டு.   மகாதான தெருவில் பெரும்பாலும் மொட்டையர் குடும்பம்தான் விளையாட்டுகளை ஆரம்பித்து வைப்பார்கள்.  சேக்கா என்கிற சேகர் அவன் அண்ணன் சாம்பு ( சாம்பு எங்களை விட சுமார் 10 வயது பெரியவன் )   என்னை பொறுத்தவரை விளையாட்டுகளை வேடிக்கை பார்பதோடு சரி. பெரும்பாலும் சேர்க்க  மாட்டார்கள் அப்படியே     விளையாட சென்றால் ரகு சைடு கட்டாது என்று எதிர் அணியிடம் வாதிடுவான்.  அதனால் கூடுதலாக இன்னொருவன் அவன் சைடு க்கு கிடைப்பான்.  இன்னம் சொல்லப்போனால் ஒப்புக்கு சேர்த்துக் கொள்வார் கள்.   (என்னமோ சேர்த்துக்க்கொண்டார்களே என்று சந்தோஷப்பட்டுக்கொள்வேன் )   பம்பரம் நான் முன்பே கூறியது போல் சேக்கா வீட்டில் தான் season  துவங்கும்.  மாலையில் பள்ளி விட்டவுடன் மொட்டையர் கடை வாசல் களை கட்டதுவங்கும்.  ரெடி ஒன் டூ த்ரீ என்றவுடன் எ...

நெஞ்சம் மட்டுமல்ல நினைவும் மறப்பதில்லை

நெஞ்சம் மட்டுமல்ல நினைவும் மறப்பதில்லை - உங்களுக்கும்தானே. மகிழ்ச்சியை பகிர்ந்து கொள்வோமே  !    நம்மால் மறக்க முடியாத நிகழ்ச்சிகள் நிச்சயம் இருக்கும்.  சிலவற்றை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளலாமே என்று ஆசை பட்டேன்.  நீங்களும் உங்களால் மறக்க முடியாத நிகழ்ச்சிகளை பகிர்ந்து கொள்ளலாம். (யாருடைய மனதும் புண்படாமல் என்பது Request)    இங்கே என் பள்ளி நாட்களில் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சியை கட்டுரை வடிவில் தந்துள்ளேன்.      மறக்க முடியுமா TAHSS school ஐ !!!   திருவிடைமருதூர் பள்ளியில் சிங்கிநீர் குளம் அருகில் ஒரு மேடு  உண்டு அதில் NCC துப்பாக்கி சுடும் பயிற்சி நடைபெறும்.  அதை பார்க்கும் போது எனக்கும் அதில் சேர்ந்து துப்பாக்கியை தூக்கி சுடவேண்டும் என்ற ஆசை மேற்பட்டது அதனை காட்டிலும் NCC பரேடில்   பூரி தருவார்கள் என்ற கொசுறு செய்தியை ஜானகிராமன் கூற நாக்கில் நீர் ஊறியது.  இதில் சேர என்ன செய்ய வேண்டும் என்று அவனை கேட்க பேபி சாரை பார்க்க சொன்னான்.   நானும் அவரை பார்க்க ஆசிரியர்கள் இருக்கும் அறைக்கு சென்று கேட்டேன் அதற்கு அவர் உனக்கு   " எதற்குடா இந்த விபரீத ஆசை ? "  என்றார்.  ஏன் என்றல் அப்போது நான் பற...

நவராத்திரி

எப்போதும் போல் மாலை ரகு வீட்டின் கிணற்றை சுற்றி உட்கார , ரகு தலைமை தாங்கினான். புரட்டாசி என்றாலே படிக்காமல் இருப்பதற்கும் பொழுது போவதற்கும் ஏகப்பட்ட விஷயங்கள் இருந்தன . " டேய் , இன்னைக்கி engineer ஆத்துல பட்டாணி சுண்டல் சூப்பரா இருக்கும் , சரியாய் 6.45 க்கு எல்லார் வீட்டுக்கும் போறோம் என்ன சரியா?"  என்றான். நான் சரி என்றேன் .   " நீ எங்க வற ?  உன்ன யாரு கூப்பிட்டா? " என்றான்  " எண்டா? " என்றேன் " நீ அப்புறம் அம்மா வெய்வா , அப்பா அடிப்பா அப்படிம்ப, உன்ன அழைசிண்டு போன எங்க அம்மாவும் " ஏன்டா அவன கெடுக்கற ?" அப்படிம்பா இதெல்லாம் எனக்கு தேவையா? " என்றான். " இல்லடா please நானும் வரேண்டா " என்று கெஞ்சினேன் . "வந்துட்டு போகட்டும்டா " என்று பாஸ்கர், ரமேஷ்  போன்ற தளபதிகளும் ஒப்புதல் தர கூட வரசொன்னான். சரியாய் 6.45 க்கு எல்லோரும் ஆஜர் ஆனோம், ரகு என்னை கூப்பிட்டான் . இந்த இந்த மஞ்ச பையை பிடி என்று கொடுத்தான்.  "இது எதுக்கு " என்றேன்.   " எல்லா ராத்துல     வாங்கற சுண்டலையும் இதுல போட்டுக்கணும் கடைசியா பஜனை மடத்துல ...

சிகை அலங்காரம்

  மகாதான தெருவிற்கு  மூன்று சிகை அலங்காரம் செய்பவர்கள்  தினமும் வருவார்கள். கிருஷ்ணன், சோமு, நடேசன். இதில் கிருஷ்ணன் சில குறிபிட்ட நபர்களுக்கு மட்டுமே செய்வார். மிகவும் சுத்தமாகவும் வெள்ளை உடையிலும் வருவார். ஒரு முக்யமான செய்தி கிருஷ்ணனின் பையன் அப்போதே அமரிக்காவில் இருந்தான்.நடேசன் பொதுவாக எல்லோருக்கும் செய்து விடுவார். சோமு வயதான கணவனை இழந்தவர்களுக்கு மட்டும் தலைமுடி மழித்து விடுவார்.   எனக்கு கிருஷ்ணனிடம் செய்து கொள்ள ஆசைபடுவேன் ஆனால் ஒரு முறை கூட சந்தர்பம் கூடி வந்ததில்லை.   என் பெரியப்பா  முடி வெட்டும்போது அருகிலேயே அமர்ந்து   "நடேசா நல்ல ஓட்ட வெட்டிடு. இவனுக்கு பத்துநாளைக்கு ஒருவாட்டி ஜலதோஷம் பிடிக்கறது நல்ல மிலிடரி கட் பண்ணிடு. அடுத்த ஆறு மாசத்துக்கு பிரச்னையே இருக்கக்கூடாது."   மீறி நான் தகராறு செய்தால் அடுத்தமுறை சோமுவிடம்  சொல்லி வெட்ட சொல்லுவதாக மிரட்டுவார்.   "தம்பி ஏன்  முரண்டு பிடிக்கறிங்க இன்னம் ரெண்டு வருஷம் கழிச்சி பாருங்க இதுதான் பேஷன் ஆக இருக்கும் ".   "யோவ் இன்னைக்கி கதைய பாருய்யா ." என்று மனதுக்குள்ளேயே திட்டுவேன் .    வரும் நபரும் ஆசை...

இசைவிழா

இது ஒரு இசை விமர்சனம் அல்ல. விமர்சனம் செய்யக்கூடிய அளவுக்கு எனக்கு விஷயம் தெரியாது. சென்னையில் எங்கும் இசைவிழா நடக்கிறது. பாரதிய வித்யா பவனில் ஒரு மாதம் முன்னரே ஆரம்பித்துவிடுகிறார்கள். கடந்த 5 வருடங்களாக நேரம் கிடைக்கும் போது நானும் செல்வதுண்டு. அங்கு சுற்றி நடக்கும் விஷயங்களை பார்ப்பதும் சுவாரஸ்யமாக இருக்கும். பெரும்பாலும் சராசரியாக 40 வயதை தாண்டியவர்களை பார்க்க முடிந்தது. சிறு வயது பெண்கள் மற்றும் பையன்கள் வந்திருந்தார்கள் சொற்பமாக. அவர்களில் பெரும்பாலனவர்கள் NRI களாக இருதார்கள். இதிலிருந்து நம் குழந்தைகளை விட NRI கள் இசைக்கு அதிக முக்யத்துவம் கொடுப்பது தெரிந்தது. அபஸ்வரம் ராம்ஜி யின் மழலை மேதைகளில் சில NRI குழந்தைகளை காண முடிந்தது. பெரும்பாலான இளம் பெண் பாடகிகள் தாவணியுடன் வந்து மேடையில் பாடியது இனிமையாக இருந்தது. திருவிடைமருதூரில் திருப்பாவை திருவெம்பாவை பாடல் போட்டி RMM செட்டியார் சத்திரத்தில் நடக்கும். அந்த நினைவு வந்தது. பெரும்பாலும் சாந்தியே முதல் பரிசை வாங்கி செல்வாள் . சென்னையில் மாலை சபாக்களில் புறநகரை சேர்ந்த ரசிகர்கள் வீட்டிற்கு தேவையான காப்பிபொடி கீரைக்கட்டுடன் ஆபிசிலிரு...

ஆவியுடன் பேசமுடியும் ?

இந்த வாரம் என் குடும்பதினரை பார்க்க பாண்டிச்சேரி போயிருந்தேன் . என்பையன் pendrive ல் ஒரு ஆங்கிலப்படத்தை போட்டு TV ல் காட்டினான். அது ஒரு பேய் படம்.  நன்றாக இருந்தது. ஆவியுடன் பேசமுடியும் என்று அந்த நாளில் நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சியை பற்றி என் பையனிடம் கூறினேன். சிறுவயதில் புதுக்கோட்டை பாட்டி வீட்டுக்கு கோடை விடுமுறையில் போயிருந்தபோது டெல்லியிலிருந்து வந்திருந்த ராஜி அத்தைதான் அந்த ஆச்சர்யமான விஷயத்தை கூறினாள். அதாவது தான் தினமும் ஆவிகளுடன் பேசுவதாகவும் பல விஷயங்கள் தெறிந்து கொள்ள முடிந்தது என்றும் கூறினாள். தன்னிடம் அவரின் லட்சுமி பாட்டி அடிக்கடி வந்து பேசுவதாகவும் , தவலை வடை  எப்படி  செய்வது  என்று சொல்லி கொடுத்ததாகவும் டகால் அடித்தாள். அதை  ஒரு கூட்டம் மெய் மறந்து கேட்டது. ஒரு சதுரமான கட்டம் போட்டு அதனை சுற்றி a,b,c,d.. மற்றும் 1,2,3,..9,0 வரை எழுதினாள் .  நடுவில் ஒரு ஓரத்தில் Yes என்றும் மற்றொரு ஓரத்தில் No என்றும் எழுதி நடுவில் ஒரு சிறிய வட்டம் போட்டு அதில் ஓம் எழுதி ஒரு சூடம் ஏற்றி அது அணையும் முன் ஒரு டம்ப்ளரை அதன் மேல் கவிழ்த்தாள்.  குறைந்தது இருநபராவது தங்களது ஆட்காட்டி விரலை அதன் மே...

அமெரிக்கா

"இதபாருடா ராம்ஜி சசி வற்ற 25 ம் தேதி அமெரிக்கா  போறா .  அவ ஆபிஸ் ல அனுப்பறா. நம்ம குடும்பத்துல மொதோ மொதோ ஒருத்தி பாரின் போறா நீ ஒரு வாரம்  முன்னாடியே வந்து கொஞ்சம் கூடமாட ஒத்தாசை பண்ணு.  மெட்ராஸ்ல என்ன தனியாதானே இருக்க கொஞ்சம் உங்க அத்திம்பேருக்கு ஒத்தாசை பண்ணு .யாருக்கும் சொல்ல வேண்டாம் எல்லாரும் கண்ணு போடுவா .." என்று அடுக்கிக்கொண்டே போனாள் என் அக்கா  "இது என்ன ஊர்ல இல்லாத பெரிய விஷயமா ?  உங்க அக்கா ஏன்  இப்படி பெருசு பண்றா ? ரொம்ப கர்வம் ஜாஸ்தி. அதுஎன்ன  யாருகிட்டகையும்  சொலாதன்னு ? உங்க கிட்டக்க சொன்னாதான் நீங்க ஊர் முழுக்க  டாம் டாம் அடிப்பேள்னு உங்க அக்கா சரியான ஆள பாத்துதான் சொல்லி இருக்கா ..ரொம்ப ஜம்பம் ஜாஸ்தி எங்காதுல கூடத்தான் ஒண்ணு விட்ட மாமா பையன் அமெரிக்கா போனான் ..." என்று என்மனைவி அடுக்கி கொண்டே போனாள்  "ஏன்டா உன் பொண்டாட்டிய ரெண்டு நாள் முன்னாடியே இங்க வரசொல்லு  எனக்கு ஒத்தாசைக்கி .  அவ வந்தாதான் சசியோட வெளில கடைக்கி போய் அவளுக்கு வேண்டிய சமாசாரங்கள் வாங்கி தரமுடியும்.  என்னால வீட்ட விட்டு எங்கயும் வெளிய போக முடியாது,  கட்டாயம் வரசொல்லு .."...

சைக்கிள் கற்றுக்கொள்ள ஆசை

Image
மகாதான தெருவில் ஒரு சில பெண்களும் சைக்கிள் விட ஆரம்பித்ததனால், குறிப்பாக ஏட்டு ரமணி அய்யர் வீட்டு ராஜி, பக்கத்து வீட்டு பாமா ஆகியோரும் சைக்கிள் விட்டதனாலும் சைக்கிள் கற்றுக்கொள்ளும் ஆசை மேலோங்கியது.  மேலும் விஜி இரண்டே நிமிடத்தில் கடைதெருவிற்குபோய் சுப்புணி கடையில் பொடி வாங்கி வந்த சாதனையை இது வரை முறியடிக்க வில்லை என்று அறிகிறேன்.  மேட்டூர் வீட்டு ரவி புது சைக்கிள் வைத்திருந்தான்.  நாம் தொட்டு விட்டால் உடனேயே துணியால் துடைப்பான்.  BSA ல் கருப்பும் Ralley ல் பச்சையும் உசத்தி என்பான்.  அவனும் அதை தான் வைத்திருந்தான். நமக்கு சைக்கிள் கற்றுதறுவதற்கு ஜானகிராமன் தான் லாயக்கு அவனிடமே கேட்கலாம் என்று இருந்தேன்.   PSR ன் PT  கிளாஸ் ல் Pullups ல் இருவருமே தொங்குவோமே தவிர ஒருமுறை கூட எடுத்தது கிடையாது.  மேலும் உடல் வலிமையில் இருவருமே ஒரே இனம் தான்.   ஜானகிராமன் என்னை விட மூன்று வயது பெரியவன்.  ஒன்பதாம் வகுப்பிலேயே மூன்று வருடம் படித்தால் காங்கேசன் சார் அவனை வகுப்பின் மற்றொரு Chair, Table, Black board  அகவே கருதினார்.   கோரை முடி, இரட்டை மண்டை, ஒல்லியான தேகம் , முன்னே நீட்டிருக்கும் இரண்டு பற்கள்...